Şulenazhayrettin taylan rüzgarda nefesini, nefsime teslimin dimağıyım gözyaşının yağmurla kardeş oluşun toprağa sızışıyım ipotek bir tekliğin sonundayım, seninle ötelere sığınırım ilham oluşunun olağan imgelerinde seninle dizelerde eririm epik duruşun manalarında seninle destanlara yazılırım yakın bir yere, yakınsı bir yare yakıcıyım yakındım, çok yakının çok yakınıydım seninle bir ismin isimsiz sayfasında ismine yazılı yazgıydım kimlik numarası ile kimliğim arasındaki adamlık kadar yakındım ağlatan şarkıların sözü kadar yakınım ilmek ilmek işlenmiş ipeğin mahsulü gibi yakınım işlenişine mühürlemişim sensiz kalan zamana küsmüşüm sensiz kalan her şeye benzeştirmenin tuvalinde çizelememişim inceliğine çözümlemenin çalıştayın gönlünün çayını yudumlamışam tanımlamadan sonu belli olmayan senli demlerde demlenmişem sensizikler coğrafyasında başkent kalıtına mimlenmişim rengarenk ufkun ucunda bekleyişine düşmüşüm hesapsız bir ana vicdan vanası olmuşum açılınca aşk akınca aşk varınca aşk olmuşum |