Sustum
Mide karanlıkta gırtlak boğumlu,
Acımız dinecek diyerek sustum. Yönünü şaşıran çizer yolumu, Yarından endişe duyarak sustum. Vekillerim vardı yanağı dolgun, Büyüklerim vardı bir hayli olgun, Yetimlerim vardı yüzleri solgun, Kendimi yerine koyarak sustum. Çevrelerim vardı işli kenarlı, Gölgeler kayboldu ulu çınarlı, Öfkem kabarıktı, sabrım sınırlı, Geceleri koyun sayarak sustum Kanaat ederdim, hakka dönerek, Dudağım gülerdi içim yanarak, Küçük tebessüme bakıp kanarak, Mahrem duyguları soyarak sustum. Bahtım mı karaydı ben mi biçare, Yolları dolaştım, gezdim avare, Kapandı kapılar çıkmadı çare, Yavan ekmek yiyip doyarak sustum Haksızlığa mani olmadım madem, Dudağım çatladı kurudu didem, Haddini bilmeyen kaynadı adem, İçimden bir dizi söverek sustum. |
Şiri byeni hyranlıkla keyf alarak okudum fevkalede mükenbel
Usta kalem yüreğinie sağlık ömrünüze berket harika insan