Yoksulun ölümüBismillah diyerek kapıya çıktı Kar, diye söylendi büktü boynunu Dönüp çocuklara hüzünle baktı Zor, diye söylendi büktü boynunu Üç gündür yemek yok evde ocakta Bir torba kömür yok kalsa sıcakta Çıplak perişanlık naçâr kucakta Kor, diye söylendi büktü boynunu İlk önce saçını karlar yokladı Sol cebinde resim öpüp kokladı Döndü çocuklardan yaşı sakladı Dürr, diye söylendi büktü boynunu Gün boyu sokakta dolandı durdu Olmayan işleri nafile sordu Bulamadı kara bahtına yordu Zâr, diye söylendi büktü boynunu Yırtık ceketinden karlar süzüldü Gözünde bir hayâl ona üzüldü Üşüdü ,titredi öyle büzüldü Gör ,diye söylendi büktü boynunu Vitrinlere baktı gözü takıldı Aş evini gördü içi söküldü İçeriye girdi kaşı yıkıldı Sar, diye söylendi büktü boynunu Utandı mahcuptu dışarı çıktı Durup kumpanyaya acıyla baktı O an yüreğine kurşunlar aktı Ar, diye söylendi büktü boynunu Belki yaşamazdı daha da fazla Sarmasa çocuklar kalbini nazla Gündüz duâlarda gece niyazla Nûr, diye söylendi büktü boynunu Bir bir hatıralar geçti gözünden Kuru bir hıçkırık çıktı sözünden Al al oldu hicâp düştü yüzünden Dur ,diye söylendi büktü boynunu Sustukça daha da yığıldı derdi Çaresizlik dedi yıkarmış merdi Düştü gölgesine kızarak vurdu Sür diye söylendi büktü boynunu Bağrında sızladı açık yarası Kara gözlerinde hicrân karası Talihine dargın yoktu arası Kör, diye söylendi büktü boynunu Elleri kahırla cebine gitti Solmuş aynasını yüzüne tuttu Sapsarıydı benzi aynaya çattı Kır ,diye söylendi büktü boynunu Aklını zorladı gül’ünün hali Yalnız kalacaksın diyordu dili Ölürken son defa uzandı eli Yâr, diye söylendi büktü boynunu Zaman çıldırmıştı gül’ünden ayrı Vurgun yaşıyordu yüreği sayrı Bari çocuklara olsaydı hayrı Kâr, diye söylendi büktü boynunu Ne geleni vardı ne de gideni Bir tek yoksullukdu bunun nedeni Gül’ü’de solmuştu, enkâz bedeni Vur, dedi söylendi büktü boynunu Evine dönerken hasreti yandı Yol boyunca başı fırlandı döndü Gözleri karardı bakışı söndü Pir, dedi söylendi büktü boynunu Kapıyı çalarken yığıldı kaldı Başı yere vurdu gözleri daldı İki damla kanı burnundan geldi Bir,diye söylendi büktü boynunu Çocuklar eşiğe feryat düşürdü Gördüm ciğerimi yaktı pişirdi Hey Makberî çile yolu şaşırdı Gir, diye söylendi büktü boynunu Makberî - Ahmet Akkoyun...........25/01/2008......12::05.....İst |
içime işledi kelimenin tam anlamıyla.
saygılarımla.