MENÜ

KAYIT OL GİRİŞ YAP

Övünmeyiniz! Hem topraktan yaratılmış, hem de toprağa dönünce kendisini kurtların böceklerin yiyeceği insanın övünmesi neye yarar. HZ. EBUBEKİR Paylaş

ANASAYFA

ŞİİRLER

YAZILAR

FORUM

NEDİR?

KİTAP

MÜZİK

ATÖLYE

İLETİLER

ARAMA

İLETİŞİM

788 şiiri kayıtlı

Takip Et

Şiiri Beğen

Yoksulun ölümü

Makberî - Ahmet Akkoyun Kimlik Onaylı

0,0 / 0 kişi ·1 beğenme · 37 yorum · 1060 okunma

Önceki Şiir Sonraki Şiir

Yoksulun ölümü

Bismillah diyerek kapıya çıktı
Kar, diye söylendi büktü boynunu
Dönüp çocuklara hüzünle baktı
Zor, diye söylendi büktü boynunu

Üç gündür yemek yok evde ocakta
Bir torba kömür yok kalsa sıcakta
Çıplak perişanlık naçâr kucakta
Kor, diye söylendi büktü boynunu

İlk önce saçını karlar yokladı
Sol cebinde resim öpüp kokladı
Döndü çocuklardan yaşı sakladı
Dürr, diye söylendi büktü boynunu

Gün boyu sokakta dolandı durdu
Olmayan işleri nafile sordu
Bulamadı kara bahtına yordu
Zâr, diye söylendi büktü boynunu

Yırtık ceketinden karlar süzüldü
Gözünde bir hayâl ona üzüldü
Üşüdü ,titredi öyle büzüldü
Gör ,diye söylendi büktü boynunu

Vitrinlere baktı gözü takıldı
Aş evini gördü içi söküldü
İçeriye girdi kaşı yıkıldı
Sar, diye söylendi büktü boynunu

Utandı mahcuptu dışarı çıktı
Durup kumpanyaya acıyla baktı
O an yüreğine kurşunlar aktı
Ar, diye söylendi büktü boynunu

Belki yaşamazdı daha da fazla
Sarmasa çocuklar kalbini nazla
Gündüz duâlarda gece niyazla
Nûr, diye söylendi büktü boynunu

Bir bir hatıralar geçti gözünden
Kuru bir hıçkırık çıktı sözünden
Al al oldu hicâp düştü yüzünden
Dur ,diye söylendi büktü boynunu

Sustukça daha da yığıldı derdi
Çaresizlik dedi yıkarmış merdi
Düştü gölgesine kızarak vurdu
Sür diye söylendi büktü boynunu

Bağrında sızladı açık yarası
Kara gözlerinde hicrân karası
Talihine dargın yoktu arası
Kör, diye söylendi büktü boynunu

Elleri kahırla cebine gitti
Solmuş aynasını yüzüne tuttu
Sapsarıydı benzi aynaya çattı
Kır ,diye söylendi büktü boynunu

Aklını zorladı gül’ünün hali
Yalnız kalacaksın diyordu dili
Ölürken son defa uzandı eli
Yâr, diye söylendi büktü boynunu

Zaman çıldırmıştı gül’ünden ayrı
Vurgun yaşıyordu yüreği sayrı
Bari çocuklara olsaydı hayrı
Kâr, diye söylendi büktü boynunu

Ne geleni vardı ne de gideni
Bir tek yoksullukdu bunun nedeni
Gül’ü’de solmuştu, enkâz bedeni
Vur, dedi söylendi büktü boynunu

Evine dönerken hasreti yandı
Yol boyunca başı fırlandı döndü
Gözleri karardı bakışı söndü
Pir, dedi söylendi büktü boynunu

Kapıyı çalarken yığıldı kaldı
Başı yere vurdu gözleri daldı
İki damla kanı burnundan geldi
Bir,diye söylendi büktü boynunu

Çocuklar eşiğe feryat düşürdü
Gördüm ciğerimi yaktı pişirdi
Hey Makberî çile yolu şaşırdı
Gir, diye söylendi büktü boynunu

Makberî - Ahmet Akkoyun...........25/01/2008......12::05.....İst

Şiiri Değerlendirin

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Yoksulun ölümü şiirine yorum yap

Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Yoksulun ölümü şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Suat Uğur

26 Ocak 2008 Cumartesi 23:21:08

öyle bir yazmışsın ki üstadım... ne yorumu?
içime işledi kelimenin tam anlamıyla.

saygılarımla.