Mutlu musun şimdi bilmiyorum o gittiğin yerden
Yada kimleri ne kadar memnun ettin verdiğin bu sözden

Sen gülüp oynarken kendi dünyan da
Biliyor musun ki hala hazan ağlar benim baharımda
Yazmış ..kışmış artık hiç bir şey fark-etmiyor
Bak eylüller yine sensiz , beklentilerim yine cılız
Ve biliyor musun
Yeşilden eser yok bir zamanlar hep umuda gebe kalan şu dallarda

“ Unutulmak unutmaktan sonra gelir “ diyerek
Yaşanmışlıkları mazi dehlizlerinin unutulmuş zindanına hapsetse de beynim

Yada “ Acıyı bal eyler “ alışırım yalnızlığına dese de dilim
Bilmiyorum ne kadar duracak duvarda ki o resmin

“ Sükut ikrardan gelir “ misali
Kabullenmese de yüreğim o gidişini
Yanacak şu yüreğim benim de
Ben de susacağım tıpkı senin gibi

Sindiremeyecek olsa da bu gönül yokluğunu
“kol kırılır yen içinde kalır..” misali
Susacak dilim vermeyeceğim ellere fırsatını

Ve hatta
Ne seni sevdiği kadar başkasını sevecek
Nede kıskanacak bir başkasını şu yaralı yürek

Kara çalıda diken olacak da ellerim
Bil ki senden başka kimselere tomurcuk olmayacak
Senden başkasına kucak açmayacak bedenim

Yani demem o ki göçmen kızı
İçime çöreklense de hala ince bir sızı
Ve giren çıkan olsa da zaman zaman hayat denen şu viraneye iyi kötü

Geçmiş gözümde mazi
Ve kokun burnumda tüterken
Bilesin ki bu yürek hiçbir sevdaya gönül vermeyecek
Ve bilesin ki mezara bile senin bakir sevdanla girecek

KAŞİF KA Nİ ERTÜRK


DEĞERLENDİREN BÖCEKLE ŞEREFLENDİREN SEÇKİ KURULUNA ÇOK ÇOK TEŞEKKÜRLER..