Bir Avuç Kömüre
Bir Avuç Kömüre
Canlı canlı girdi madene Kara bulut çöktü üzerine Can verdi yüzlerce yiğit Bir avuç kara kömüre Düştü kardeşinin derdine Kendini attı tehlikeye Dünyaları sildi gözünden Ömrünü verdi bir avuç kömüre Üstü, başı çamur İki elinde on nasır Gönlünde sonsuz nur Nurunu verdi bir avuç kömüre Giderken eşiyle vedalaştı Serviste arkadaşlarıyla şakalaştı Okuyan çocuğu geldi gözünün önüne Ömrünü verdi bir avuç kömüre Çalışıyordu hep alın teriyle Toz çamura döndü yüzünde Kazması kaldı nasırlı ellerinde Ömrünü verdi bir avuç kömüre Bir kor düştü madene Acı haber tez gitti evlere Yetimler kaldı geriye Türkiye ağladı bir avuç kömüre Dört gözle bekliyordu eşi evinde Yardım edecekti çocuğuna ödevinde Anası yoluna bakıyordu köyünde Kadere yenildi bir avuç kömüre Göklere yükseldi feryat Yurtta yarıya indi bayrak Gözyaşıyla sulandı toprak Ömürler gitti bir avuç kömüre Hep aynı nutuk büyüklerden Umutlar tükendi gelecekten Ateş düştü yaktı ülkeyi Yürekler yandı bir avuç kömüre Minareden göklere yükseldi Müezzinin yanık sesi Feryat etti köyünde annesi Canlar gitti bir avuç kömüre Eşi beni de götür diye feryatta Millet gece gündüz ayakta Yer gök ağladı hep yasta Nefesler tükendi bir avuç kömüre Eşi yürekler dağladı Oğlu babam diye ağladı Anası kara yazma bağladı Gönüller karardı bir avuç kömüre Toplu mezar kazıldı Kara yazı alnına yazıldı İhmal: Kaza, kader sayıldı Milyonlar ağladı bir avuç kömüre YÜKSEL AĞLAR |