Ben bir Madenciyim.Ben üç kişiyi kurtarıp ölen kahramanım.Ben emekçiyim baretim ve sönük ışığı. Yarını aydınlatsın,çocuğum doysun diye günlerce değil bir ömür kazdım. Güneşi görüyorum birazcık gülümseyince.Kazmanın sapı tek gördüğüm ağaç dalı. Baharı siz yaşayın hüznü bana kalsın.Ben alıştım belki okur çocuklarım. Ben bir madenciyim sesimi duyan varmı beni deprem gibi hatırlayın. Ben bir madenciyim daha sıcak burası,ölümün soğuğu yaklaştı. Rüzgar ılık esiyor,kömür kokusuyla göçmesin burası gibi vicdanlarınız. Ben artık yazamayacağım ,siz yazın çünkü kalp atışlarım yavaşladı. |