Kirli
Dört duvar,kirli ve bir okadar gerçek.
Her köşesinde saklı hayatımın anlamı. Garip biri sesleniyor dili pürüzsüz ve kuralsız. İçimdeki ilham meleğini selamlıyorum. Gözlerimde yatanı herkes okuyamıyor Çünkü bu sadece anlama amede olmuş. Kafiyeler susuyor her defasında anlam konuşuyor. Bıraktılar dünyamın tam ortasına ve yörüngem bozuldu. Sevişiyor siyah melek beyaz satırlar ile eski bir film gibi sahneler karışıyor. Renksiz kabul ediyor insanlar ama her defasında dünyamı gökkuşağına buluyor. Huzuru tadıyorum belki ilk kez ama vicdanım onu önceden tanıyor. Kiralıyorum sanki hüzünleri birer birer ,mutluluk benimle olmaya can atıyor. |
Kiralıyorum sanki hüzünleri birer birer ,mutluluk benimle olmaya can atıyor.//
sanırım gerçekten de hüznü kiralamak en iyisi...
zaten hüzün bedende ev sahibi olursa! vah insanlığın haline.
yazan kalemi kutluyorum...
saygılar.