Ziyasız Gecelerde Kaldı Umutlarım
/Gülemiyormuş insan, gözünde ki yaşları saklarken/
Mayıs sancılanıyor hilkatimin son deminde Yadıma düştün yine kâfi yağdı yağmurlar Eteklerimde birikmiş telaştır bu mevsim İfade edemediğim iniltiler yağıyor hala Şemşiyesiz çıktığım bu yolda Yaralarım ıslanır Bir şiir yolculuğuyla uğradığım kıyıların tenha Kumlara yazdığım adını silmiş dalgalar Mısra mısra deşifre edilen sevdamız sığmadı zamana Derya diye daldığım bu ummanda boğdu beni acılar Yetti bana sunduğun kadeh kadeh ağıtlar Ziyasız gecelerde kaldı umutlarım Yitik rüyalarımı düşürdüğüm kuyularda şavksız Hüzün sessizce büyür yüreğimde kaç vakit oldu saymadım Bakmam artık kahve karası gözlerinde fallara Açmam mavi umutlara hayallerimi Bir sükûta sığdırdım cümle şiirlerimi Ezber bozduran hallerini çizemedim Sebebini bilemediğim bir tutkusun dilimde /Bazen yaşanan olumsuzluklar bombarduman öncesi siren sesi gibi tedbir almamızının habercisidir akledebilene/... Nuray AYHAN... |
Hüzün sessizce büyür yüreğimde kaç vakit oldu saymadım
Bakmam artık kahve karası gözlerinde fallara
Açmam mavi umutlara hayallerimi
bir atımlık canıma,hüzün gömleği sarıyorum,vaktime düşen ayaz
tenimi bile üşütmüyor sen kadar!
yitik bir kente savuruyorum
elimde avucumda ne varsa
sorgumun suali hazir da
mavilerim gökyüzüne emanet...
bin sükut dilimde
kanmam artık
ne pembeye
ne maviye boyalı yüreklere...
oruçluyum ömürlük..
emeğine saglık can
duamla