Anacan
Annelerin annesi o
Babaanneniz olur kendisi Babanızın da tek annesi. Nasıldı bir zamanlar, bilseniz Nasıl seviyorsa şu an sizi, anneniz “Aslan parçası” dermiş yeleme - sarı beniz Bıraksalar, kükreyeceğim sanki! Çok seversiniz siz annenizi, bilirim, Ben de ninnisini paşa çocuğun. Nasıl öpersiniz durmadan ellerini Hem de her gün - dinmeden hiç kokusu. Ne güzel değil mi, ’anneli olmak’ Yufka koklanmak güller gibi, misk-i amber Gözleri dolar paşa veledin, yağmur denir. Kış geldi, ha anne? Soğuk olur mu oralar şimdi? Hani, bir don gecesi ya, kızıla çalan İşte, öyle bir ayaz, buz kesendi hem Taşıyor mu seni dizlerin Bir dirhem çeker çulların İki büklüm mü yoksa belin? Çiçekli yorganda dantel işlemeli, Geçen bayramda dikilen - ince fideli Poyrazda baksana, ne dalgalı! Zaman geçiyor mu orada? Saatini neden kurmadın, anne? Anlar mısın dâra düşsem? Söyle ey anam, söyle! Seni nasıl örtmeli? |