YA AŞKINI AL, YA CANIMI
Öylesi özledim ki o baygın bakışını
Gözlerimde tütüyor desem inan yeridir Gülüşün andırırdı bir nehrin akışını Ben hiç mutlu olmadım gittiğinden beridir Hergün beklemekteyim dönersin diye garda Anla işte vefâsız! Sensiz bu adam darda Kimseyle dertleşemem, oynamaktayım lâli Hüznüm bir bulut olup gökyüzüne ağıyor Sürekli bir iç çekiş, bir melenkoli hâli Sonrasında bir yağmur, gözlerimden yağıyor Arkasından depremler, arkasından fırtına Binip kurtuluyorum bir ankanın sırtına Ve sonra gözlerimi bir dağda açıyorum Boşluğa bakıyorum bir uçurum başında İçimde binbir korku, gölgemden kaçıyorum Bedenim genç de ruhum sanki tam yüz yaşında Hasret çekmek insanı bu kadar mı bitirir? Bu gidişle bu âşık aklını da yitirir. Sığmıyorum içime, ben benden taşıyorum Deniyorum kendimi hayata bağlamaya Ve tam anlamıyla bir med cezir yaşıyorum Gülerken başlıyorum aniden ağlamaya Adını bin kez yazıp bin kere siliyorum Hayra alâmet değil bu haller, biliyorum Durum bundan ibâret, arzettim bak hâlimi Bütün anlattıklarım aşkının devâmıdır Yeter artık yaptırma bana cefâ tâlimi Seni seven birine bu çile revâ mıdır? Acı vermekse eğer sence aşkın tanımı Gel, kendi ellerinle al da kurtar canımı. 9mayısikibinon4. . |
Yüreğinize sağlık kaleminiz daima su gibi durmadan aksın
yazan kaleminiz dilerim hiçbir taşa takılmasın
ilham periniz daima sizinle olsun yürekteki sevginiz asla bitmesin
kaleminizi ve sizi candan kutlarım Saygı ve sevgilerimle
................