Gel Bu Geceyi Mektupla Islatalım
Oturup konuşmayalım
Laklak eder, bozuşuruz Boş ver dillendirmeyi Susalım, içimiz konuşsun Çıplaklığa anlık soyunsun Düşüncelerimiz Seni görmeyeyim Bu aralar Kekeler kalbim Havada kalır Hislerim Boş ver bunları Gel gecenin korunda yanalım Ardından yanığımızı ıslatalım Bir mektup yıkayalım Tükenmiş mürekkebimizle Morarana kadar gözlerimiz Damlatalım kalplerimize Tane tane, sertçe Rüzgârın soğuğu kaçırtsın Süzülen yaşlarımızı Kirpiklerimize Bir an bile kırpmayalım Ölümsüzleşsin bakışmalarımız Bir ayna Ve en karanlığından bir oda lazım Hüzünlerimiz görünmesin Gözümüze Sadece karanlık gözükmesin Karanlık yansısın Aynadan ayrı suretlerimiz Kalemlerimiz terlesin Soğuk soğuk Mürekkebinin son demini Akıtana dek Mektuplaşalım Geçmiş denen illeti Çocuk kalmış hayallerimizi de Bunları analım Baba ve Anne yüreğimizle Ve sıkıştıralım arasına yalansız Bütün benliklerimizi Üzerine serpiştirelim Kendimizi, benimizi Kanatlandıralım göçmenleri Fısıldatalım serabımızı Gerçeğiyle; acısıyla, tatlısıyla Var sen gel Bu geceyi mektupla ıslatalım Muhammed İşler |