Hasat vakti...eski bir sahaf rafında özü berrak rengi tozlu hikayelerdik hüzün kokulu baharlara çiçek açan yitik iklimlerin yağmuruyla buğulu gün ışığında titreyen karlarla kavrulurduk anasütü doyurganlığında hayal ederken hayatı kesilince tutunduğumuz yürek bağı doğrulmayı beklemeden vurulduk buz tutmuş şebnemler biriktirdik kirpiklerimizin mevsimsiz kırkikindilerinde vakt-i evvel karanlıklar yağarken semadan sızıntı bir ışık hüzmesine kilitlendik kayıp rüyaların şimdilerinde oysa bir arpa boyu yol bile gidememiştik yılların dikenli sinesinde varlığı muallak bir sevgilinin gölge yüreğine dokunmayı beklerken muhteris bir rüzgârın savruk bakışları târumar ederken en güzide bahçeyi ve yıldızların sahte ışığı yarasa kanatlarıyla kör ederken vuslatına an saydığımız geceleri sığındığımız toprağa gömdük kelimeleri biz öldükçe şiir şiir doğsun diye metruk yaşamların hisli gölgelerinden zamanın aç gözlü arşivine hediye ömür seyrini tüketirken kızıl şafaklardan guruba doğru yüreğimizin anızlarıyla avunma vakti geleceksen eğer şimdi gel sevgili... .... |