Her Zamankinden
Bir gün veya her zaman,
Güneş karanlığı deler, Karanlık güneşi deler. Bulutlar yavaş yavaş dağılıyor.. Sessizliğin ortasına bir yolculuk. Dur! Yada geç.. Yavaş yavaş yükselen bulutlar, Sadece alacakaranlığa yönelir oldular. Sende onlardan mısın? Bugünlerde kaybettim bir şeylerimi ben. Gökyüzü hep yalnız olmalısın der gibi bu aralar. Kırmızıya kaçan bulutlar, dağların arkasındaki mutluluğu işaret eder gibi. Belkide ben oradayım. Belkide sen oradaydın. Belkide gerçek mutluluk orada değildi her zaman ki gibi... Bak! Yine aynı müzik yine aynı yalnızlık kokan nakaratlar. Evet, hatırlıyorum burayı, başladığım nokta. Hey garson! Bana oradan her zamankinden yalnızlık dolusu hatıralar ver. Koyu olsun biraz, Birazda geçmiş koksun en acısından. |