Yüreğim Bir Piç Şiir Doğurdu SebepsizFaili meçhul bir uykudan Uyandım, Tenini unutmuşsun üstümde Anne! Sıfır yaşıma ait bir ekimi anımsat bana Boş bir mezar iç dünyam Vaveyla! Kefenim bile ben beyaz… -D’öldürdüğüm şiir mürekkep kıvamında Kan ve Döl!- Artık ben bir edepsizim ömür boyu… Artarak azalıyor zaman anne! Hiç, yoktan iyi değilmiş. İçimde her yaşıma yetecek kadar küfür var. Yoku kendimde ararken, Ömrüm bir mumun fitili gibi Anladım… Ben bir suçlu muyum anne! İçimde yanan arzunun ateşini çaldırdım Ellerim kirli beyaz… Ruhum cam kırığı… Beni tanımayan herkesin görebileceği şekilde yarat Üfle tenime nefesini tanrım! Meylettim içimdeki her acıya İnancım mağara duvarında… Bu mağarada rahat değilim Sönmüyor mum! -Duvarların arasında yaşayacak bir yeri Her zaman bulacağız- Fırat ÖNCEL 23/01/2008 |