HÜZÜN RENGİ EYLÜL GİBİBinbir derdin gözyaşıyla ıslanmış bir mendil gibi, Gözlerimin feri gitmiş, tükenmiş bir kandil gibi. Her feryadı isyan dolu, çırpınıyor ümitsizce, Güle hasret, bir kafeste figan eden bülbül gibi... Sevda yüce, yürek büyük, neylesin ki, kafes pek dar, Gönle hicran düşmüş bir kez, ayrılıktan hep şarkılar. Bakır rengi kuru yaprak, gün batımı kızılı nar, İşte, öyle bir sevda ki, hüzün rengi eylül gibi... Sonra öyle bir an gelir, bülbül susar, güller kurur, Harabata döner gönül, gülistanı hazan vurur, Her yaprakta bir damla çiy, gözyaşıdır, titrer, durur Yüreğimde ağlar sevda, boynu bükük bir gül gibi... Ünal Beşkese, |