İki tohum oldum atladım cepten cebe
Bahar bahçelerine dadandım
Yol kenarlarına
Su başlarına
tırmanıp yeşerdikçe göğe
İzledim herşeyi sus pus olmuş gizlice


Üsküdara giderken ne yağmurlar yağdı
ne seller aktı bensiz
Gülhane parkında kestaneler yenildi
dost sohbetlerde
tam kıvamında demli şekersiz

Çocuklar büyümüş torunlarımız olmuş
Birinin düğününe gelemedim ah şerefsiz
Kutlayamadıklarım
çoban armağanı çam sakızı hediyelerle
çoğaldılar içimde
Dört dolandım durdum içten gülüşlere sürgünden sürgüne

Almus barajımı, ırmağımın yeşilini
Taş Köprüden geçen güzelleri
Dağda, üzüm bağlarımda
çocukların kovaladığı keklikleri
Uzaktan izledim seyirci misali
Ve duydum ki keklikler yokmuş artık ve bağlar kurumuş
Dört dolandım durdum kurtaramadım diye sus pus oldum delice

Cenaze ağıtları ta kulağıma geldide
bir mezar taşına dokunamadım
Diyemedim elveda ben de
ki babama anlatacaklarım vardı
Annemin omzuna akacak gözyaşlarım
Tutacak ellerim ve hayata haykırasım
Uzaktan izledim hüzünlü adımları
paylaşamazken, sus pus oldum bahçemde