Yazmak İçin Uyandım GüneGüzel bir şarkıyla uyandım bu sabah Boylu boyunca uzandığım uykumdan... Bedeller ödense de sisli ülkemde sabahın tazeliğini çekiyorum ciğerlerime. Serin bir rüzgar yalıyor saçlarımı... Üzgün doğup küskün batmaz ya güneş her zaman. Dönüp duruyor başımın üstünde beyaz bulutlar Toprağımı yıkasa da yağmurlar kuruma telaşında dudağımın kıyısında yaşamaya çalışanlar... Tomurcuğun içinde büyüyor filizkıran hudutlarında faili meçhul bir iklim var. Gün’eş ile arama girmesin yapraklar... Yüreğimi alan baharlara bırakıyorum kırılmış dallarımı Bütün acılarımı inanıp kaybettiklerimi. Terk edilişleri yitik bir maziden topluyorum anılarımı.... Dolduruyorum kolilere. Sararmış eski defter sayfalarını... Yudumluyorum sabah kahvemi yelken açıyorum ötelenmiş düşlerime... Uzaklarda annesiz bir çocuğun ellerinde Sırça yüreği ile kim bilir...? ’ O ’anlar beni belki de... Ferda Özsoy |
Çokça güzeldi şiiriniz, kutluyorum..