PAPATYALARne gülle ne mızrak yine o mihman, yine o nâr- ı çember kirpik oklarının hedefi gam yükü trenler şerha şerha düşse sineye yağmur göçeri bulutlar adı konmamış bir serzenişle kıvrılsa gönle uzanan kısa patikalar mevsimler algın aylarsa yılgın papatyalar… tutuşur bin bir arzuyla mazinin ateşi küllenmez yâd-ı hayâl… o nefis ki- yenilmez canavar cihan yürüse üstüne yılmaz gel gör ki- kararır kötürüm bir sözle devri-âlem ah! o bilindik çılgın asuman estirir sağdan soldan güz yangınlarını münzevi kalbe, kanlı hicran soldurur gülleri, mahv-ü perişan can elinde bayrak çıkagelir taştan sunaklara dilinde zafer çığlığı mahşer midillisi ah! çingene parası etmeyen pespaye yürek sürüldün mü çerden çöpten saraylara kovuldun mu çıpıldak… şimdi çehre züğürdü o kızıl sabahlar giden günlerin çetelesini tutan gelen gün dudağında hep aynı küf, hep aynı terane sonunda papatyalar, yağmursuz, güneşsiz yine umarsız mı kaldın çilekeş akıl öyleyse yan! çifte kavrulmuş acınla yokluğun aynasına bak gönül gözünle çatlasın sızı... ah! tohumları fışkırsın gölgeler ki sessiz gölgeler ki kalabalık… ah! bu kavruk keder, yanık ten çöl yatağına sığmayan engerek sen hep ateşlerde açan gonca mevsimler algın aylarsa yılgın papatyalar…. ayşe uçar 02-05-2014 |
yine umarsız mı kaldın çilekeş akıl Şiir doğduğu ana fikir gibiydi bu dizeler. Güzel bir serbest
şiir okudum; tebrik ediyorum.