HÜKMÜNDEYKEN KADERİN
Sanrılar eşlik eder kuşların şakıyışına
Doğanın naif sureti yansıtır Ebediyetin nöbetteki neferini Korkular çırpınır yüreklerde Yol alır, hükmeder isyanlar Hayat dediğin çözülmez bir bilmece Kuş misali bir orda bir burada gönül Hezimetini yaşar hükmünde hüznün Uçuşur tebessümler kelebek misali Ölesiye yorgun ruhun ebedi nöbeti Koy elini tam da yüreğine Dinle ne varsa içinden geçen Kulak ver kimse seni seven Yanlış da doğru da bizden bir parça Hal hatır kimin umurunda Alıngan ne kadar düş varsa yan cebimde Umutları dizdim bir bir önüme Ne kaldıysa bizden geriye Her daim savaş vermez miyiz Hazırız hakikatin yolunda ölmeye Adsız yarınlara meyletti insanoğlu Sevgidir bu yolun başı ve sonu Kim varsa bitap düşmüş Hükmündeyken kaderin Yana yakıla peşinde koşar Ödenesi kefaretin. |
Özlem Demirkaya &*.*&