Kolay Mı
Anahtarla kapı açıp girmek
Evde hiç kimseye bulamamak Bir kez bile selam verememek Kolay mı, kolay mı söyle bana. Sofrada yalnız bir kaşık, çatal Yalnız bir tabak, bir bardak ve sen Her gün bir tek sözsüz yemek, yemek Kolay mı, kolay mı söyle bana. Tek sandalyeli balkona çıkmak Minicik demlikte çay demlemek Hep tek bir bardağa çay doldurmak Kolay mı, kolay mı söyle bana. Giyeceğini kendine sormak Üşenip ocağa aş koymamak İyi geceler demeden yatmak Kolay mı, kolay mı söyle bana. Sevincini duvarla paylaşmak Kederince yalnızca ağlamak Duygularını paylaşamamak Kolay mı, kolay mı söyle bana. Kalabalıkta yalnız kalmak En derin düşüncelere dalmak Her türlü kararı yalnız almak Kolay mı, kolay mı söyle bana. Yalnızlığı telefonla yenmek, Fatura bedelinin ödemek Sonrada aybaşını beklemek Kolay mı, kolay mı söyle bana. Hayatla tek başına savaşmak Tüm korkularını yalnız yenmek İçinden ağlarken dışa gülmek Kolay mı, kolay mı söyle bana. Hastalıkta bile yalnız olmak Gelen var mı diye öyle bakmak Biçare aç susuz ilaç yutmak Kolay mı, kolay mı söyle bana. Gelenlerle bir sevinip gülmek Giden ardından ağlayıp yanmak Azrail’e bile yalnız yakalanmak Kolay mı, kolay mı söyle bana. |
yine duygu doluiç çekmeler
zor dostum zor
allah kolaylık versin demekten başka
birşey gelmiyor insanın içinden.
Yalnızlığa dayanırım da, bir başınalığa asla.
Yaşlanmak hoş değil öyle duvarlara baka, baka.
Bir dost göz arayışıyla.
Saat tıkırtısıyla…
Korkmam, geçinip gideriz biz mutlulukla.
Ama; ‘’Günün aydın, akşamın iyi olsun'’
diyen biri olmalı.
Bir telefon sesi çalmalı ara sıra da olsa kulağımda.
Yoksa, zor değil, hiç zor değil,
Demli çayı bardakta karıştırıp, bir başına yudumlamak doyasıya.
Ama; ‘’ Çaya kaç şeker alırsın ? ‘’
Diye soran bir ses olmalı ya ara sıra…
CAN YÜCEL
Turgut Öztürk tarafından 6/9/2014 1:41:40 PM zamanında düzenlenmiştir.