GÖNLÜM HEP BAHARİnmişti üstüne bir sis, Bir dünyaydı yüzün. Aldım avuçlarımın arasına. Gözlerinde yağmur, sesinde hüzün. Avuçlarımdaydı elleri. Duyuyordum sesini, Yankılanıyordu sanki dağlardan: ’’Yâr, yâr! Yağsa da saçıma kar, Gönlüm hep bahar. Kalbim sıcak, sıcacık, Değeni yakar.’’ Şahlandı gemini tuttuğum atlar, Vurdum kırbacı,, Vurdum kırbacı, Artık çok uzaklardaydı acı... Hâlenur Kor |
kısa dolu dolu bir şiirdi...
yüreğine sağlık...
saygı ile...