SÖZ ALLAH'IM
Usul usul süzülsem hayallerimin boşluğunda
İçimde yankılanan çığlıkların eşliğinde Hisseder mi yürekler yokluğumu… Kimin umurunda Ne zaman el vermişlerdi ki bu dert yumağında. Anlamazlar da Anlasalardı süzülmezdi yaşlar Usul usul uzakların seyrine dalmışken. Beklemiyorum artık Ne uzanan bir el Ne yüzlerde beliren ufak bir tebessüm. Muhalifim işte İtirazı olan varsa sövüp saysın. Kime yarandım ki şu ahir ömrümde İteklenmedim mi Sadece sevdim diye. Kimi sevdiysem en derinden Kardeş, eş dost Kime tutundumsa yürekten. Usul usul kanat açsam Erişilmezliğinde imgelerin Ne önemi var artık şu betimlemelerin. Kimse gelip söylesin; Neyse dertleri ve kurdukları düzenin. Yana yakıla can çekişen bir ruh Başa çıkamadığım o acımasız güruh Söz gümüşse sükût altın Ne varsa yakıp yıkan Söz Allah’ım; Ölene dek susacağım. |
Özlem Demirkaya &*.*&