ÖLÜMÜ BEKLİYORUM
Yıllar önçe bir fidan olarak diktiğim,
Bülbül olupta hep dallarında öttüğüm, Her gün üzerine göz yaşımı döktüğüm, Şimdi açacak ben gülümü bekliyorum... Tomurcuk bile açmadı yazık gülümden, Bıktım artık ızdıraptan hemde zulümden, İllallah ettim dostlarım ben bu günümden, Vedasız giden o dünümü bekliyorum... Bir güzeli sevdim yazık çok aldatıldım, Odun oldum dost kor ateşlere atıldım, Tutuşturulup alev alev hep yakıldım, Yele savrulacak külümü bekliyorum... Yaradan hiç kabul etmedi dileğimi, Eledim ben unumu astım eleğimi, Ayda bir keser kelepceler bileğimi, Bana yapılacak zulümü bekliyorum... TAŞGIN’ım bilmem kime benim bu isyanım ? Çoktandır yatarım bak çürüdü her yanım, O kadar kötüyüm hem çokta perişanım, Bıktım yaşamaktan ölümü bekliyorum... H.S:13 Zekeriya TAŞGIN 27/04/2014 Şiir’in ilk kaleme alındığı Tarih:05/02/1992 |
sayfanızda güzel şiirler okudum
tamamını okuyacağım
saygılarımla