çocukça bir bayram
Bir dafe bile olsa
Bayram kutlayanın olamadım. .. Son kere bile olsa Bayram yüzünü göremedim. Oysa ki sen benim bayramımdın Nefes nefese içime çektiğim tanrıçamdın. Ama hep uzağımda kalan eksik yanımdın. Inadım... Her şeyden önce canımdın . Meselâ bir çocuk da olamadım elindeki bayram şekerlerine uzanan. Sen facebook’ta paylaşım yapardın "Bugün benden bayram şekeri alan ’çocuk’ Gözlerimin içine bakıyordu,bana aşık oldu galiba." Her kavga da her kederden pay edinen benim.. Yenilen pehlivan rolünü doyamayan benim... Seni inadına kendime saymışım ... Şeker torbasında yarime kifayetsizce saklanmışım. Tüm çocuk yanımla sana perişan kalmışım. .. İnancım, umuda sağanak giden dağınık saçlım ve tüm inatçı yanımla solup giderim. Ama sen tekrar tekrar benim olursun . Çoğu zaman tükenen ben olurum Gölge gibi dolarım ay ışığı gözlerine. Benim varlığımda hep reenkarnasyon sahnelenir. Kimi zaman bir ağaça gölge gibi kalırım. Kimi zaman da bir okyanus olur dolarım. Ve o bahsettiğin ’çocuk’ ben olurum ... |
Aslında çok güzel, içten ve akıcı bir anlatımla çok kişiden çok daha iyi yazdığın halde tutarlı bir çizgi takip etmediğiniz için şiirleriniz pek fazla ilgi çekmiyor.
Bu yüzden önce neye inandığınıza net bir karar verin ve neyi yazacağınızı tasarlayın tavsiyesinde bulunmak istiyorum acizane.
Ve kendinizi Öteki olarak tanımlamanız hiç sempatik değil. Neden ötekileşmekle tanımlanmak yerine bütünleşmek ile tanımlanmayı düşünmediğinizi ben düşünüyorum doğrusu. Ayrıca isminiz de İzzeddin olarak Dinin İzzeti ve şerefi anlamına geliyor. İslam kökenli bir isim.
Bunları yazdım çünkü şiirlerinin iki günden beri yarıdan fazlasını okudum. Hepsinde her şey karma karışık ama duygusal bir derinlik var.