DAĞLAR KONUŞURBir kavalın sesinde türkülenir suskunluğu dağların Yakınlaştırır çoban heyheyleri İncecikten yükselen bir dumanı Ve bir balanın gülüşü taçlandırır yörük çadırını Bin özlem yılı ötelerden dağlar birbirine kavuşur Karışır kuzular sürüye dağlar konuşur Bir yağmur kuşunun yanık ve yalnız sesi Karışır gider dağ yeline Yırtar sessizliğini enginlerin Akkanatlı bir kartalın çığlığı Yayılır yamaçlara, yamaçlar yankılanır Suskunlaşır keklikler dağlar konuşur Yavrusunu yitirmiş bir cerenin Vurur dağlara acılı höykürmesi Dağlar dayanmaz Sırnaşır doruklara kara bulutlar Ağıt çöker gözlere, gözler ki yağmurlanır Yaslanır gökçe sular dağlar konuşur Issız karanlıklar da başka konuşur dağlar Kara tinler periler ak tüllere bürünür Yıldızlar çıngılanır körebe oynar Ürkütür uykuları apansız ulumalar Ay yiterken ufuktan tan basar usul usul Geceler titrekleşir dağlar konuşur Dağlarda gün vurumu dik bayırlar şenlenir Alyazmalı laleler mor sümbüller dillenir Çağlayanlar coştukça buğulanır esintiler Bir maralın gözlerinde papatyalar gülüşür Öpüşür kelebekler dağlar konuşur KÖMEN-Haydar Okur |
tebrikler şairim.