SENİDE Mİ TUTMADI UYKULAR
Bu hep böyledir gamzelim
Sevda yolculuğunda bu ilk değil Belki son da olmayacaktır Gönül bir kez sevdi mi gecelere sürgün Düş dünyasına sığınmacı olacaktır Gel hele, yanıma gel bebeğim Usul usul anlat bana, yalnız bana meleğim Senide mi vurdu yoksa yarasa dilli insanlar Ve seni de benim gibi tutmadı mı uykular Ben ki yüreğince yakınım sana Gel hele bi tanem, daha da yakına gel Usulcacık sokul bana Göğsüme daya başını soluklanışını duyayım Biz ikimiz bilirim ki için için yanarken üşüyenlerdeniz Bundandır yalnızlığımız ve bundandır can cana yakınlığımız Derim ki ışık kuşum; Hüznümüzü, duygumuzu ve sevdamızı paylaşmalıyız Yürekli olmalı, yüreklice konuşmalıyız Gel hele Havva soylum, kutlu perim yakınıma gel Nabzının atışı ve kalbinin vuruşunu duyacağım kadar yakına... Dinle! bak nabzım sana neler söylüyor Tut ellerinle istersen nabzımı Her atışında senin adını heceliyor Akıyorsun damar damar benliğimde Soluklayarak seni, sana sevdasını fısıldıyor Çekinme ceren gözlüm Bir ağacın dalları ve gülün dalına tutunması gibi Sarmaşıkca ve yüreğinle sar beni Öylecene yakınıma gel ki kalbinin sesini duyayım De bana hüzün meleğim, Sevdamıdır gönlünde çiselenen hüzünler Tutmayan uykuların, gecelere mülteci oluşun Ve titrek tedirginliğin aşkmıdır Sevmek mi korkutuyor seni bebeğim Dur! anlatma istersen, belki böylesi daha güzel Aşkın gizemliliği dile düşerse bitermiş derler Ellerini ellerime ver ve yüreğini yüreğime Isınayım niran dudaklarında Anlatma, belki böylesi daha güzel Bana, sana zor olmayanı, en kolayını söyle İnsanız, yine de duymak istiyorum sözlerini Ya evet ya hayır, ya sevdiğini ya da sevmediğini Ve sen kolayını de bana, ben zor olanı anlarım Ah! Canciğer parem, gamzelim İçinden katarı hiç bitmeyen trenler geçiyor bilirim Kuşku ve korku yüklü trenler... Tut ki benim de öyle çoğu zaman Boğula kalırım kuşku denizlerinde Can çiçeğim aşklar kuşkuları kaldıramıyor Bilirsin ki bütün aşklar sevdalar güvenden beslenir İnsanlar sevmeyi sevilmeyi bilmiyor Sevgi ve aşk adına Gün görmedik yalanlara baş vuruluyor Yıllar yılı ben aşkımı aramışım, Şiir şiir, bucak bucak ve yanıp yakılarak... Bulduğumu sandığımda sırtımdan vurulmuşum Ben de çekinir oldum sevmekten sevilmekten Ve aslında aşkımı sevdiğime ben de söyleyemiyorum Gamzelim, yüreciği oylum oylum nakışlım Bak ben anlatıverdim halimi ve hicranımı Haydi şimdi sıra sende ahu bakışlım Sen de anlat artık yüreğindeki düşlerini Koy artık şu hüzün çiçekleri açmış gönlünü ortaya Usulcacık de bana sen de seviyormusun İstersen gözlerini yum da öyle nanlat Yağmurlanmasın gözlerin, Dayanamaz gözlerinin yağmurlarına gözlerim Nasıl geliyorsa içinden öylece anlat bana Söylemeyi isteyp de söyleyemediğin ne varsa Seninle sevinip, seninle ağlamaya hazırım Ah! Işık kuşum Gamzelim Yürek başka düşünür, dil başka söyler Düğümlenir sözcükler, sevdiğini dil söyleymez bilirim Ay a, yıldızlara, mehtaba anlatır yazarsın ak kağıtlara Yine de sevdiğini söyleyemez diller erirsin Söylemek yazmak kadar kolay değil meleğim Gel hele gökçe gönüllüm, sevap meleğim gel hele Derim ki sen sevdalı, ben sevdalı Birlikte koyalım yüreğimizi ortaya Bak ben yüreğimce yazıyor ve yüreğimce söylüyorum Seni sveiyorum ışık kuşum, seni seviyorum bebeğim Sıra sende kekliğim konuştur artık yüreğini Sevdiğini ya da sevmediğini söyle bana İstersen iki yüreği birlikte koyalım ortaya İç içe, yan yana üşümelerimiz bitsin artık Göz göze ve dudak dudağa... Onlar konuşsun biz dinleyelim Yalnız ikimiz, Tanrı tanığımız olsun sevdamıza KÖMEN-Haydar Okur |