1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1239
Okunma
Doluyum çok,
Neye olduğunu, kime olduğunu bilmeden..
İçim bir tuhaf,
Patlamaya hazır bir volkan gibi aniden !
Kızgınım çok,
Belki hayata, belki de aldığım kararlara...
Nasıl yaşanır, nasıl insan olunur?
Bilmiyorum artık bilmiyorum !!
Yolunu kaybetmiş küçük bir çocuğun çaresizliği var içimde,
Biraz ağlamaklı, fazlaca ürkek ..
Yürüyorum ama neye olduğunu, nereye olduğunu bilmeden ..
Uzun zaman oldu kalemi elime almayalı,
Boş bir sayfaya akıtıyorum sanki zehrimi,
Unutuyorum sanki yavaş yavaş geçmişi...
Yeni doğan acılarım var artık elimde,
Yaşanmalı ve bırakılmalı geçmişte !..
- Ayşe Türkkan
5.0
100% (1)
Cevap Yaz