Sen Yalnız Yaşamaya Mahkumsun!
Kalbin yok senin!
Önüne gelen dağıtabilir istediği gibi, Her bir parçanı, Hayatını .. Duyguların yok senin! Ne için üzüldüğünü, Neden öylece dalıp gittiğini, Sormazlar .. Yoksun çünkü! Sevemezsin delice, Sevgin,anlamsız gelir onlara, Oysa o kadar güçlü ve tutkuludur ki .. Görün sevgimi dercesine gözlerinin içine baksan da, Anlayamazlar .. Yalnız insanın halinden kim anlamış ki ? Herşeyden soyutlanmış bir beden .. Sen yalnız yaşamaya mahkumsun çocuk! Bu devri alem senin dilini keşfedemedi,keşfedemeyecek, Sen ancak kendinle konuşur,kendini dinlersin .. Çıkış yolu aramakla geçer ömrün, Sonra herşeye veda eder gönlün, Ve birgün hayata da veda edeceksin! Yalnız .. Ayşe Türkkan |