Maziye Dalınca Gözler
Hayata neşe katan muhabbetler dostluklar
Anılara gömülüp sırayla dağılıyor Kalan dem’e bakınca boş yereymiş küslükler Ömrü tüketen yıllar üstüste yığılıyor Hüzün verir keşke’ler hatırlandıkça dünler Nasıl da yürek burkar dostluktan kalan izler Bir hüzzamdır ayrılık özlemle geçer günler Anılarla nemlenir maziye dalan gözler Kimi paraya tapar erteler düşlerini Kimisi dost canlıdır bilir ki hayat fani Tamamlayan hiç var mı dünyalık işlerini Sonsuz emeller niye ! ölüm olmaz mı mani ? Bu dünya muvakkattir insanlar konar-göçer Kalp müsterih olmalı son nefesi vermeden Dostluk tohumu eken sadakat vefa biçer Yaşamak neye yarar bir gönüle girmeden İnsan! Eşref-i Mahluk; düşünse bilir elbet Her tebessüm sadaka, kin ise kalbe kirdir Gâye gönülde kalmak; sürekli...ilelebet Dostu olmayan kişi hem bedbaht hem fakirdir Şairağam dostunu Allah için seversin Kabire kadar uzar gönlündeki miadı Kusuru varsa söyler yeri gelir översin Ancak gerçek sevenin yadigâr kalır adı Mehmet Nalbant |
Size sundugum dörtlügün yani sira yazdigim dizeler de baska bir sitede ayni âkibete ugradi :))
Burada sizin siteminizi görünce ayni âkibeti paylastigimiz icin ne Kadar sevindigimi tahmin edebilirsiniz.
Bir dosta -bir kez- siir verdim. Hic böcek almayan bu degerli dostumuz burada ilk kez güne düstü. Simdi ise böylesine bir "hezimet"
Dedik ya! Yazana degil, yazdirana bakmak gerek.
^Simdiye kadarki övgüleri, iltifatlari haketmedigimizin de bir kaniti olsa gerek.
Allah'tan ki, bugünkü siirimde bu konuya deginmisim;
UCMA BiLMEYENE KANAT TAKILMAZ!
Cok sükür ki ayagimiz yere basiyor.
Bizler "böcek" "güne düsmek" derdinde olmadigimizdan siirlerimizin hatali olup olmadigini kontrol niteligi tasiyan bu uygulamada, sinek Kücük olsa da mide bulandirdi. Bu mükemmel dizeler ve sizin ADINIZA üzüldüm SAiRAGAM.
Simdi cezâ olarak bu siiri tekrar tekrar okuyayim da, hata nerede bulmaya calisayim.
Selam ve hürmetler...