Ey A ş k !

Boğazıma salınan acılarla, kesilse de soluğum ;
Nefesime bağlı umutlarımı,
genzime asılı adını,
koparacağım kendimden;
Dudaklarımın arasından sızan
kana bulaşan, adının harfleriyle boğulsamda ,
yutkunacağım birer birer.
Y u t k u n a,
Y u t k u n a,
U n u t a c a ğ ı m s e n i (elysa)




Siyah doğmuş aşkın ,beyazını görsem de
kör bakmalar arasına sığdırdığım seslerle
ki sesler ,
sağır sevdanla ,dilsiz konuşurken ,
hesapsız arınan cümlelerde
telaş , kıvranışlar içinde
soysuzlaşan belkilerle
renkler kavuşurken gökkuşağı kentinde
başlamadan, bitmeden
karmaşık hayatın ,bir anında;
birdenbire
hiç anlamadan
b a ğ ı r a
ç a ğ ı r a
u n u t a c a ğ ı m s e n i (aslan)






Soru işaretlerim, kemirirken cümlelerimi
nemli avuçlarımın, soğuk parmaklarına sokulan
her yanı kopuk,
yüreği buruk,
kalemin ucuyla sürükleyerek mecalsiz harflerimi,
yaşamla ölüm arasına yazılmış, şiirlerimin
satır boşluklarında
D i r i
d i r i
b o ğ u l a r a k
u n u t a c a ğ ı m s e n i (elysa)





düş görmenin vahileri çökerken özlemine
daracık koridorlarda , besmeleler düşerken boşluğa
kent bırakılıp gittiğinde ağrıyor olurken
erkenci yolculukla;
tüm bunlara inat
ö l ü m l e
k a l ı m l a
u n u t a c a ğ ı m s e n i (aslan)






Gözlerimin daldığı yerden
sağır edercesine seslendikçe
Sendeleyen nabzımın sancısıyla,
yırtarak ,sessiz çığlıklarımla geceyi ;
İki günlük mutluluğumuzu izlememek için
yumarken sımsıkı gözlerimi ,boş duvarlara
Ürperen yanıma çekip dizlerimi,
Budadığım dilimin suskunluğuyla
ısırdığım dudaklarımın acısıyla
k a n a y a
k a n a y a
u n u t a c a ğ ı m s e n i (elysa)





anlamadığım yalnızlık derinlerinde
ağır hasarlı duygu sağanakları
na
uzanarak ,
dağınık toprağa yasladığım bedenimle
hüzünlü avuçlarıma , saatin başı düşer
ken
kırılırken gecenin sessizliği
tüm sancılar doluşmaya başlarken aklımın yırtılmasına
felfese ölüsü kelimelerim
zifir kanatırken tütün ağzından
yokluğuna zehir olarak her soluğumun
eksik yanlarıyla
beddua açan çığlıklarımla
ardıma saplayarak pişmanlıklarımı
k a n a ta k a n a t a
y a k a r a k v u s l a t ı
u n u t a c a ğ ı m s e n i (aslan)






Kursağımda bıraktığın
içimde sindiremediğim
yaşanmamış bir aşkın
öldüren ayrılığına teslim olarak
u n u t a c a ğ ı m h e r ş e y i n i .
Belki , gençliğimin baharında
belki de , ömrümün son kışında
ama bil ki !
sevdana esir olmuş ruhumun son sözleriyle

’Seni seviyorum’
’Seni seviyoru’
’Seni sevi’
’Seni’
’Sen’
’Sen’ ...
’S e n , diyerek ......

U n u t a c a ğ ı m s e n i ..........


(aslan) & (elysa)
20.03.14


Şiirimize nefes olan Meltem AVCI ve Remzi KURNAZ’a sonsuz teşekkürlerimizle...