BİR GÜN
Görülmez bacaların o gün tütüşü.
Duyulmaz garip bülbüllerin ötüşü. Böyle olur dostlar bir ömrün bitişi. Hayale hatıra hiç gelmezsin bir gün... Sararlar kefene bir paket misali. Yatarsın musallada maket misali. Atarlar dost eskimiş çeket misali. Alanda satanda belli olmaz bir gün... Beş ay anarlar o güzelim ismini. Bir yılda gezdirirler soluk resmini. Şu kara toprak çürütünce çismini. Adında sanında hiç duyulmaz bir gün... Sen ecel şerbetini bir gün içince. Aylar yıllar su gibi gelip geçince. Üzerinde yabani otlar bitince. Unutulur günlerin sayılmaz bir gün... Aylar yıllar geçerde unutulursun. Ne hatıran kalır ne konuşulursun. Eşe dosta hepten yabancı olursun. Bu dünyada adında anılmaz bir gün... Garip TAŞGIN,ım bunların hepsi gerçek. Her fani elbet dostum bir gün ölecek. Umut ve hayal hep toprağa gireçek. Hayalimiz düşümüz yok olur bir gün... H.S:12 Zekeriya TAŞGIN 20/04/2014 Şiir’in ilk kaleme alındığı Tarih:15/05/1991 |
Kaleminize,yüreğinize sağlık...