...YANGINLAR ASİLDİR...Ellerine al ruhunu hilafsızından Güneş de konsun avcuna Yağmurla ıslanan rüzgar da Rüzgar savursun üstüne serpilenleri Yağmur yıkasın Ve tüm ihanet ruhundan arınsın Ve sonra bakışlarını ek ruhunun orta yerine Yeşersin masumiyet İçinden sökülsün gözyaşı Takılmasın ayakların izlerine Ve sonra bağır bağıra bildiğin kadar Yürekte yankılansın sesin İşte böyle esmelisin Esmelerinden yangınlar türemeli Yangınlar asildir Sonunda közlerin barındığı Külleri bile değerlenir anı artığı Ve her dara düştüğünde Gecenin piyonu düş sarılır anıların kıvılcımlarına Yeniden alev almaya Belki bin alazla dolar güllerin en alı Dikenleriyle yara yara düşlerin girdabını Ama göz gülümser dudak sessiz kalsa da Sessizken dudakların bir sis kurulmalı gecene Evet evet sisim ben Sisim belki ama bir bir ay damlatan Etrafa acımasız sana aydınlık olan Sisim evet tenini serinleten Manzaranın esaretinden çekip ellerimde dirilten... Sakın üşüyorum demesin dilin Sis oldum diye üşümek niye Oysa ki yanıyor olmalısın Isınmaya muhtaç değil şehri alevlere boğan Daha az önce hücrelerine değmedi mi Parmak uçlarıma sakladığım sesim Yoksa sen hala sisler ardında mısın Aç gözlerini bak Yıldızlardan bir yol var değdir ayağını Geldiğin yere şaşacaksın Diz çöküp bu samanyolunda emekleyerek koşacaksın... Bilmem benim ne zaman farkıma varacaksın Etrafta koşturur siluetler ama ben yalnızım Belki de denk düşmedi seçtiğim sırdaşım Ellerimden buz aktı ayaklarımı da buladı Şimdi güneşe seslendim yoldadir Acaba yolu mu bulamadı... (19 01 2008) ASLI DEMİREL... |
Ama göz gülümser dudak sessiz kalsa da
Yüreğinize sağlık..
Saygılarımla..