...AŞIM ŞİİR...Hayat bana denk getiremesin diye kurşun gözlerindeki vurgunu Zigzag çizip öyle koşuyorum bu yolda Bir sağa bir sola Guguklu saat sarkacı gibi Ve usumda bu saatin yorulmaz guguğu Aklına geldikçe bağırır kaybettiklerimin soluksuzluğunu... Yanıldım dedi az önce kulağımda tanıdık olanın sesi Yanılmak nedir ki Ya da yanılmamak Bazen en yanılmadım dediğim an En parçalanmış halim olur da Tüm ömrümden daha bir yaşlı sürüngen Eteğimi dişlemiş geçtiğim her yere izini bırakır Keşke demek İyiki demek kadar hep var lugatımızda Ve ben keşkelerimin acısını gül dikeni yarası yaptım Parmaklarımla değil dudaklarımla siliyorum kanamaları Sağlıklı oluşumdan sanma sakın bu kiraz dudakları Kızıl kızıl bakışı kan yutuşundan Ve hep sessiz Gülerken şakırken Ağlayıp sızlanırken bile sessiz Her şeyin en güzeli bende dediğim bir yüreği anlatamamanın sessizliği Farkına varmadan alıştım Parçalarımı çoktan birbirine bağladım Ancak kendi ellerim dağıtır hepsini semaya Ve bilinmeyen ulaşılmaz bir muamma Gel dediğimce gelebilir yolun başındakiler İstemedikten sonra bir adım bile atamazlar bana dair Kendini ben gibi sananlar Aslında ne kadar farklıyız Ana kızından farklı kız anasından Baba oğuldan Kardeş karındaşından "Aaa biz çok benziyoruz" dediğimiz de bile farklılaştığımızın anıdır Şiirlerden süzüldüğümüzde bile Şiirin her hecesinde Farklıyız Ve şiir sende olduğum her an Küçük bir evin çitle çevrili bahçesinde Çimenlerin arasındaki mavi mineler eşliğinde Kah yarım kah tam gülümseyişlerle Herkesden farklı Kimsenin bilmediği Ve asla yaşamayacağı bir dünyaya adım atıyorum aşım şiir katığımsa yüreğim Her şiir sen gibi midir Kim sen gibi olabilir ki... ASLI DEMİREL... |