...DÜŞE DÜŞTÜM İŞTE YİNE...Konuş mu dedi dilin Ahh ah sevdiğim Sesim sessizliğimde duymuyor musun? Sessizliğimde çığlıklarım Çığlıklarımda damlalar Damlalarda hayat Al hayatı ellerine Ellerinden kaymamalı tüm bitişlere inat... Yalnızlığım üşütse de Özümden çıkan hem seni yakar hem beni Öyle bir yangın ki görünmeyen ama aleni Bilmeyene saçılmış kül Bilene çöl sıcağından da kavurucu Sıcaklıkların parmak ucu dansından sıyrılamayan Gözbebeklerine yansıyan kıvrak aksi Sanırım kışa meydan okuyor bu yangın hay aksi Düşe düştüm yine işte Duru saf bir göl kenarında şarkılar var dilimde Bir ucu göle değmiş saçlarımın Sonra tenine yollar çiziyor Önce donuyor gibi Ama ellerim bu izlerden geçince buhar olup uçuyor zaman Ve gözlerimden bir çocuk koşuyor muzip gülümsemelerini yayarak güne Kimse tanımadan önce sarınıyor göğün rengine Ve ellerim dönüyor bana Satırlardan yol yapıp ruhuma Okşuyor usul usul Narince acıtmadan Çok yara var kabuğunu kaldırmadan Kan kaybına gebe kalmadan Cımbızlayıp sahipsizliğin özgür halini Diyor ki sıcacığım ver elini Sen bilmiyorsun ama elin ellerimde Hayalliğine içerledi de Islandı gece Dalgalarca kabaran bir ruh Ve dilimden dökülen bir hece Sus Dinle çağlamaları Gecedeki ıslaklık nehre dönüştüğü için Yanardağlardan kopup gelen lavlar akıyor için için... (19 01 2008) ASLI DEMİREL... |
Yakıcı, sıcak.
Tebrikler.