GÖNÜL
Dindir gözümdeki kanlı yaşları
Durdurak bilmeyen sel etme gönül Sustur içimdeki kör çığlıkları Önünü görmeyen yel etme gönül Ne manolya,ne menekşe,ne lale Yetişmiyor toprağında ot bile Dört mevsim suladım zem zem suyuyla Yeşili özleyen çöl etme gönül İnandın,güvendin puştun sözüne Yetmedi sarıldın piçin özüne Binbir çeşit küfür kaplı sazına Hala ilenmeyen tel etme gönül Gösterdiğin sabır marifet değil Söz gümüş,söz altın sükunet değil Adım ÖZGÜR benim esaret değil Hürriyet bekleyen kul etme gönül Özgür ÖZER |
Şiirinizin özellikle içeriğini ve finalini çok sevdim.
İkinci kıtadaki " Suyuyla " kafiyesi hariç şiiriniz çok iyi.
Lütfen ukalalık olarak kabul etmeyin, benim şahsi fikrim di ve daha güzelini yazacak kapasitenizin var olduğunu gördüm.
Başarılar.