KeşmekeşBir akşam üstü ve bir bardak çay. Bir de yağmur yağıyor ki, Trapezus’a. Toprak memleket koktukça bir tatlı telaş. Gavur olsa zannederim eseflenirdi. Toprak nedir bilmeyen sahiplenirdi. Ben memleket dedikçe dökülüyor dizeler. Yağmur azdıkça sanki, garip keşmekeşteler. Bir de şiir yazdırıyor ki kör olası.. Zannedersin derdi olmuş, hepten ekmek parası. Ne sensin umurum, ne güzel dünya. Bir tek istemem, hasretlik çekeyim çaya. Ve anca böyle ah ederim, sevdiğim sana. Hasret kalasın ebedi, demli bir bardak çaya. Ne yüzün gülmesin isterim, ne de âşk olsun. Kafiyesiz şiirlerim artık son bulsun. Hilâl ÖZDOĞAN 2014/TRABZON |