Kısır Döngü
Kısır Döngü
Bir sır verdi bana sevgili Yüreği hep kısır döngüde Tıpkı bugün gibi... Kocaman bir duvar varmış önünde Anlayın işte! Demem o ki "yıkamadıkça duvarı" Çökmüş omuzlarına Arınmak istemiş kötülüklerden Su zannetmiş alkolü Bazen uzak mı uzak dünyadan Bazen sevecen ve candan... "Deniz"i dolamış diline Belki de onun en sadık ağlayanı Sanki hep onunla darağacında! Bir fidan gibi büyütmüş içinde Ne bileyim öyle çok şey anlattı ki işte Ben hep ağlarım dedi "Çocuklar hep gülsün diye" Teselli etmek istedim Biz kaybetmedik dedim Kaybedenler ağlamazlar Madem ki biz ağlıyoruz biz kaybetmedik Ama her şeye rağmen idol nedir bilmeli Güneşi unutmamalıyız Ağlasak da dik durmalıyız Öleceksek güneşe gömülerek ölmeli... Bizim yağmurlarımız "telli pullu" olamaz Hep sağanaktır Bizim yüreğimiz "kuş gibi uçarı" olamaz Hep bayraktır Biz maviyi sözde Yeşili özde Kızılı közde severiz "Ağlama" dedim... "Ellerin gibisi" yok dedim Ağlama dedim ağladı "Gözlerin gibisi" yok dedim Çağladı "Sözlerin gibisi" yok dedim "Sır" dedi Zoraki gülümsedi... "Dudakların" dedim Boyalı gibi Hiç mi hiç boyamam dedi "Yanakların" dedim Al al Ağlamaktan dedi Behemahal doğruydu söyledikleri Yüreği hep kısır döngüde Bir sır verdi bana sevgili... Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN |