AŞK SOKAĞINDA YAŞAMAK
Sitem değil bu
Sadece biraz kırgınım Bu aşk gençliğimi çaldı Ve ben peşinden koşmaktan yorgunum Buraya kadarmış abi Ayrılık her aşkın hazin sonuymuş Ve mutlu sonlar sadece filmlerde oluyormuş. Evet , öğrendim abi Leyla ile Mecnun masalmış Ben küçükken annemin anlattığı O saf ve olmazların olduğu kadar olanaksız olan Ve insanları hayallere atan Kocaman bir yalan Büsbütün hikaye ve hülyaymış Buram buram aşk Buram buram hasret Buram buram yar kokan. Gitti abi, Evet gitti Ne aşkıma diyet ödedi Ne de beni teselli etti Bir bilet kesti tek gidişlik Öyle sorumsuzca çıktı ve gitti Ne kuru bir şans diledi Ne de iki damla göz yaşı Allah aşkına abi ruhumu o kefenledi Salını mezera kadar sen taşı Taşı ki cesedim sahipsiz kalmasın Her şeyimi çalan bu hırsız Şu öksüz sevdama dokunmasın. Ben yalnızlığa komşuyum abi Anadolu’nun yağmura aç toprakları gibi Açım yar şefkatine Ve o topraklar kadar çatlaktır gönül yüzüm Sevda ne kadar uzaksa bana Bir o kadar yakındır bana hüzün. Burada tüm sokaklar isyana çıkar abim Karanlık bir gecede Sahipsiz bir köşe başında Kahpece aşk pusularında Kıyarlar en delikanlımıza. Aşk fakiridir bu sokakta yaşayanlar Karın tokluğuna severiz Ve sigortasızdır bütün aşklar. İşte böyle canım abim Gidenin ardından diyemeyiz eyvallah Severiz güzel abim Biz sevdik mi ahiretlik severiz evvel ALLAH. Ezanla okunur kulağımıza yarimizin adı Lakin nedense yasaktır bizde gidenin yadı Bilmeyiz öyle süslü şatafatlı sözleri Kuru bir seni seviyoruma Katık yaparız mahcup bakan gözleri Mühürdür yarin alnına Koyduğumuz o titrek buse Ve yıldızlar uçuşur başımızda canım abim Yar ansızın gülüverse. Ömer’in adaleti uğramamış Bizim sağır aşklarımıza Başıboş sokak köpekleri eşlik eder Ayrılıktan daha siyah şarkılarımıza Ne zaman düşse kahırdan Mehtap yaslanacak omuz olur başımıza. Ayrılık her ne kadar haramsa da Hayırsızlar yüzünden batmışız Boyumuz kadar günaha Lakin yüreğimizi asla kirletmeyiz Yar çekip gitse de biz ondan asla gitmeyiz Şimdi o çekip gitti ya abi Ev yine buz keser karanlıktan Kendini çarpar bütün kapılar Gözlerime ıslak bir uyku çöker Hıçkırıkların gölgesine bırakırım içimdeki huzuru Şu ayrılık dedikleri şey Ah ! İnan ayvadan bile kuru Düğümleniyor boğazıma Nefes bile alamaz oluyorum Her gün ceza nöbetinde gözlerim Çaresizce kapıyı dinliyorum. Şimdi bana unutursun deyip Kestirip atma abi Umutsuz vaka, Ve tedavisi mümkün değil yüreğimin Vel hasılı kelam canım abim Aşk bir ibadetse O Rabiasıydı mabedimin, Aşk bir ızdırapsa O ortağıydı derdimin... |