Sevgili…
Kaç zamandır
İçimde beklettiğim sızıydı
Bir müddet sabrettim, düşünmek istedim
İçinde bulunduğum fırtınalardan arınmayı bekledim
Bin bir suallerin girdabında bir süre sürüklendim, pes etmedim

Kim bilir
Belki de sende benzer haldeydin
Ruhunu bizar, kalbine hüzün zerk edilendin
İnsan ne kadar tuhaf bir kederin ellerine bırakıyor kendini
Sanki çare onda var, bilinmeyen umutlar sezgisi çıkacak gibi
Ama artık tahammül edemez oldum, cezbin karşısında yorgundum

Her sualimde
Tahayyül ettiğim her sahnede
Senin nezaket ve naifliğin öneme çıkıyordu
İnsani zafiyetlerin kalbi hassasiyetimi nasılsa perdeliyordu
Sonradan tavır ve davranışlarıma üzülsem bile tekrarı oluyordu
İçine düştüğüm ve hal çaresi bulamadığım durum, ufkumu daraltıyordu

Bizi bize bırakmadılar
Yaşamak adına çileyi bade gibi sundular
Bununla yaşamak zorundasın, yoksa terk edersin dediler
Bir tarafta atan, ecdadın, diğer tarafta gönül verdiğin canı hicranın
Din adına inandığın, koşulsuz anne, babaya itaat etmenin şart olduğu
Bir vaziyet karşısında aciz kalmak, sukutu edeple karşı koymamak acıydı

Sen gözlerime bakardın
Gözyaşlarınla ne kadar veciz anlatırdın
İliklerime kadar işlerdi, içim sızlar yüreğim yanardı, fakat
Karşımda ki annemdi ve onun keyfiyetine bağlanmış babamdı
Ne kadar anlatsam ve bazen sesimi yükselttiğimin farkına varmasam
Annem her gün Kur’an ne söylüyor, annene öf bile demeyeceksin diyordu

Ve sen bir müddet sonra
Daha fazla dayanamadın sessizce ayrılmıştın
Annem ve dolayısıyla babam üzülme boş ver diyordu
Ne hissettiğimi ve dünyamın karardığını asla fark etmiyorlardı
Ben her gün içim yanarken, bin bir düşünce içinde sabahlara kadar ağlarken
Onlar için bir şey değişmiyor ve fakat bırakıp gitmekte vebalden korkutuyordu

Sevgili…
Ben sensiz yapamıyorum
Her geçen gün dünyamın karardığını anlıyorum
Ne şevk ve ne de sevinç kaldı sinemde, Eylül şimdi artık içimde
Bir umut ve muhabbetle bekliyorum, firkate ram eyleyen halini çok özlüyorum
Biliyorum çok kabahatliyim, seni tercihlerinle ve kederinle bıraktım, anlıyorum
Bir kez daha düşün, artık fırtınalar dindi, annem ve baban ayrı eve taşınacağımı söyledi



Mustafa CİLASUN