BİR EL VER...
Bir el uzat varalım sonsuzluğa
Secde edip şükredelim alemleri yaradana Yer vermeyelim karanlık korkulara Barınmaz ruhta, köhne nefis tutarsızlığa Bir gönül ver erelim arş -ı alaya Semayı yerinden titreten dua ya Kayıtsız kalmaz kimse verdiğimiz selama Hiç olur mu onunla sırra eren mübalağaya Bir makam seç kendi sırça köşkünde Kavuşalım en güzel mertebeye Zeval olur mu sevgili ilahiye Varalım göğe ecram-ı semaviye Değme sakın soysuz musibetlere Gelmesin nur cemale afat-ı semaviye Sen durma beş vakit dua eyle Cennet hurileri emrine amade Bir kulak ver o her şeyi işiten semî’dir Seslen sen! Bâsit olan hüzünlü kalplerdedir Her şey gibi güzellik ve zenginlik sadeliktedir Güzelliklere erecek sonsuz selametindedir… 01/04/2014 ecram-ı semaviye; (Gök cisimleri, yıldızlar) afat-ı semaviye; (Allah (C.C.) tarafından insanlara verilen ceza bela.) Semî; Allah (C.C.) isimlerinden, işiten Bâsit; Allah (C.C.) isimlerinden, Ferahlatan, genişleten Şiirime Uğur böceğini layık gören seçici kurula teşekkür ederim. SAYGILARIMLA... |
Sevda ve his sunan şiirin, gönülleri okşayarak sevdaca akışı.
Kutlarım.
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…