GECENİN KARANLIĞI YOLDAŞIN OLUR
Ayrılık ölümden üste yazılınca
Gideni durdurmaya yetişmez sesin, Bir inme gibi dolanır bedeninde pişmanlıklar, Neylersin... Birden Karacaoğlan aklına gelir "Şu dünyada üç nesneden korkarım Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm" Sonra, "Ayrılık da şöyle böyle Yoksulluğa ne diyeceğiz?" Dersin... Yoksulluk kadar yoksunluk da var dünyada Yoksulluk kadar acı Yoksulluk kadar gerçek İçine atarsın yoksunluğunu Yoksunluğunu seversin... "Uyku tutmayınca gözlerini neylersin? Efkâr seni sen efkârı içersin" Beline dolanan bir inme sanırsın pişmanlığı Yastığa her başını koyduğunda "Ben ne yaptım?" diye inlersin... Gecenin karanlığı yoldaşın olur Koca kentin girdaplarında boğulursun Başkent her zaman güzeldir güzelim Başkent güzeller kentidir Sen oralarda çoook beklersin Güzeller kentidir başkent Ankara Her gün bir başka güzel görür gözlerin Başkentin geceleri de güzeldir güzelim Başkenti İstanbul’a değişmem Her ne kadar olsa da özlemim Süleyman ÖZEROL 23 Eylül 2008-Aksaray |