ÂŞIKLAR ÖLMEZTavukkarasıdır gözlerde kara Yanan milletime bakıp görmüyor Kapanmaz hep kanar bendeki yara Bir kulun yarama merhem sürmüyor Seven âşıklarsa asla gülmüyor Yangın bu kaplıyor bütün yapıyı Ölsem de düşmanım açmak kapıyı İnan ki bizlerin büyüktür payı Ellerim semada Rabbim vermiyor Seven âşıklarsa asla gülmüyor Tükenir umutlar geçiyor zaman Düşman peşimizde vermiyor aman Şartlarım çok çetin hasımlar yaman Halimi hiç kimse hayra yormuyor Seven âşıklarsa asla gülmüyor Bir iğne bir iplik eridi yurdum Yan gelip yatarak hayaller kurdum Atiyi bilmeden avundum durdum Benim sevdiklerim benle durmuyor Seven âşıklarsa asla gülmüyor Bu kadar felaket ders olsun bana İbrettir olanlar atiden yana Merhem olmalıdır akan yarama Acı ki; halimi kimse sormuyor Seven âşıklarsa asla gülmüyor İmkânsız değildir yeniden gülmek Hakkı hakikati hakkıyla bilmek Gerekse bu yurda canını vermek Yurduna can veren şehit ölmüyor Seven âşıklarsa asla gülmüyor Mustafa Göktekin |
Hâlâ sessiz kalmak canımı sıkan..
Yüzdeyle övünür sandıktan çıkan,
Velhasıl bu işe aklım ermiyor;
seven aşıklarsa asla gülmüyor.
Yaşanan günlerin uslubuna uygun güncel bir eser olmuş, Kutlarım üstadım.