Güneş tutulması bu, gündüzler kara gece
Ufkumuzdan geliyor bir deste gül kokusu
Zalimler uykumuzu yine kesmiş haraca
Ellerimiz duada aheste gül kokusu

Buram buram yükselir arşa çıkar yayılır
Diller kem sözden bıkmış kötülükten soyulur
Âlem onun ardında O’ysa yola koyulur
Bize cennet getirir nefeste gül kokusu

Güneş bir başka doğar o yürürken karada
İnsanlar hakkı bulur hiç tat almaz parada
Şifadır güller açar aşkıyla ol yarada
Yürekler hasrettedir; kafeste gül kokusu

Gülünce güller gibi saçılır deste deste
Huzuruna toplanır ashabın pek aheste
Bizler burada dünyada esir gibi kafeste
Sana hasret gönüller; hasretse gül kokusu

Hani seni anarız sana bağlı bedenler
Senin şefaatinle huzur bulur nedenler
Sana selam gönderir dünyasından bezenler
Seninle güzel dünya; nusretse gül kokusu

Seninle şereflenir bahçede açar güller
Seninle anlamlıdır semaya kalkan eller
Sana nispet edilir hak yolunda zaferler
Seninle huzur bulur; kısmetse gül kokusu


Mustafa Göktekin