“Geçtiğin köprüleri yakıver.” Diyorsun ya
Geri dönmek imkânsız yıkılan köprülerden
Hiç arkana bakmadan akıver diyorsun ya
Artık akmak imkânsız yıkılan köprülerden
Tarihten ibret alıp atiye yürüdük biz
Nice karlı dağları yürürken eyledik düz

Köprüleri yıkarak geldik tarih boyunca
Geçtiğimiz yollara tekrar geri dönmedik
Hep geçmişi unuttuk yenisini bulunca
Yükseldik yükseklere tekrar geri inmedik
Geçmişten koparmadan yürüdük bağımızı
Daim mübarek bildik vatanda dağımızı

Geçerken asırları dönüp ibret almadık
Dev gibi aynalarda seyrettik kendimizi
Geçmişi unutarak takılarak kalmadık
Hep ileri giderek biz yıktık bendimizi
Akan sular önüne nice barajlar kurduk
Yürekleri feth edip zulme pranga vurduk

Boşalırken içimiz çürüdük kütük olduk
Biz hala kendimizi ulu çınarlar sandık
Devasa dallarımız kırıldı güdük olduk
Yine bizim olanlar yaktı ateşi yandık
Kırk yıldır bir fasidin akan yaşına kandık
Yazık yazık milletçe onun narında yandık

Bizden olan baltalar kırdı bütün yapıyı
Sonra kalkıp suçluyu insanlardan sordular
Yüzüme kapattılar açık olan kapıyı
Sonra kalkıp kabirde talkınıma durdular
Ölürken bedenimde soydular kefenimi
Beni aldatmak için kullandılar dinimi

Dönüp de bakmalıyım ibret için tarihe
İbret için geçmişten örnekler almalıyım
Köksüz millet değilim destan yazdım tarihe
Gelecek nesillere yine hız vermeliyim
Muradım anla beni kurayım köprüleri,
Cihat aşkıyla yanıp, ileri hep ileri

Yakılır mı köprüler nereden geçeceksin
Koruyup geçmişini özün özüne dönsün
Arı-duru bir suyu pınardan içeceksin
Senden olan tüm senler senin sözüne dönsün
Kuralım ibret olsun; Bir muhteşem Türkiye
Tarihler hayran olsun bu ibretlik öyküye

Mustafa Göktekin