VERESİYE YAŞADIK...
Açık ortada ve yalın
Var mı eksilten yokluğunu Var mı karanlıktan daha da kara Umutlar salan kör kuyuya… Sonsuzluğun rüyasına yatarken beşikteki yetimler Ve uzanır kirpiklerim sancı şafağına… Duy sesimi düşlerime kan tüküren yabancı Ver güneşimden biçtiğin amansız umutları Etme tek dua ellerini açıp havaya… Peşin peşin veresiye yaşadık Bu kalabalık Bu kent Ve ben… |
çok güzel olmuş
başarılı çalışmalarınız
kendine has öz güveniyle
bütün okuyucusuna
kendini hatırlatacak nitelikde
güzel bir paylaşım
kutlarım yürekten.yüreğini