dayanabilir miyim...
söyle bir ömür bu acıyla yaşamaya alışabilir miyim?
bi gün unutur muyum seni...senli günleri...ellerini gözlerini...
ne bileyim işte söyle unutur muyum ömür bildiğim sevdanı...

sevebilirmiyim yaşamayı tekrardan...
sarılabilir miyim sevdalara,yüreğine sardığım yüreğim gibi...
ben bu dertten ölür müyüm kalır mıyım sevgili...
söyle dermanı tabiptemi ellerde mi...


anla işte;çölde kalmış bi sevdanın satırları sana susadı...
kangren oldu yanlızğım,ya kes bu yanlızğı kurtar beni...
ya da öldür bitsin kırılası kalemin sana yalvarışları...
ya gel güldür...
ya vur öldür...


her dinlediğim seste seni duymaktan,
her yola sana yorulmaktan,
her ölümü sende tatmaktan,
ve en çokta sana ağlamaktan sana yazmaktan;
ömrümün takati kalmadı sewgili...

bi deli rüzgar misali satırlara esti sözlerim...
tozu dumana katasım var satırlarda...
yazıp yazıp susasım var seni gördüğüm yerde...
yüreğim hıçkırıklardayken,gülesim var elaleme karşı...
bi garip haldeyim işte son zamanlarda...
içip gözlerinden,gözlerinde sarhoş olasım;
ve sarhoş kafayla kahredesim var başka gözlere gülen yüzüne...

sokağın...
sokağın dar geliyor artık sevgili...
boğuyor bu şehir beni...
gittin...
gittin sen yarım yanım...
bana bi acı bıraktın ve gittin...

şimdi ben bu acıyla söyle tekrar hatırlayabilirmiyim yaşamayı...

^cENNET kUŞU^