DÜŞLERİMDEKİ MUTSUZ KADIN ACILARIMLA ÖLDÜR BENİ
Özenme içtenliğim ağlama defter aynasında
Süslerin burjuvalığında kendi sesin geçmişini Duraksat yoksul hayatında Ruhumun bedenimde temizleyemediği Haz’’ın doğar mutsuzluğu Gelirim seninle konuşulmayanlara Ancak öldürmeyeceksin rüyalarımda yaşıdımla Ziyaretim toprakta ağlamalarınla Düşlerden uyanıp yer arayacağım dünyada Boşluk denizinde biriktiririm baba ağlayışlarımı Elem toplanırda kalem kıpırdamazdı Kimi sevsem eksik aileleri olurdu Korkak çocuklukları mutsuzluk gülüşleri Ayrılırken seslenirdi gerçek üstü hayallerim Kaybettiğim ruhumun güzelliklerini kazanabilmek Senin karanlığında yaşamımı seçmek Dursun rüyalarımdaki ağlamaların Çocukluğumdan herkes ölümlere gitti Bu kadarsa toplanan acılarım Öldür artık mutsuz kadın |
Kaybettiğim ruhumun güzelliklerini kazanabilmek
Senin karanlığında yaşamımı seçmek
çok çok güzel bir şiirdi tebrik ederim =)