Sende Kayboldum
İsteksiz arzularla silikleşiyor zaman
Ayak tabanlarımda birikiyor yorgunluğun kan izleri Zaman son/y/suzluğun yolculuğunda tüm korkularla cebelleşerek geçiyor Akıp geçiyor an be an adına ömür diye oturduğumuz sofra Kan toplayan yorgunluğun içinde Acıyla bağdaş kurmuş bedenler gibiyiz seninle Dirayetsiz kuşatmalar silsilesi Beynimde hasar görmüş düşüncelerin umutsuz yanıyla kayboluyorum sende Ve En iyisi mi sen bende gülüşlerini bırak giderken Biliyor musun? Ben düşüncelerinde var olma mücadelesiyle Her sabah uyanadururken yeni bir güne ve sana Sen yine en iyisi mi aklından çıkar beni Benden de bu aklından çıkarma vefasızlığını beklemeden Çünkü bilir misin? Ben seni sen gibi sevmedim Git ya da kal Sana karışmayacağım … -Hüsnü BALA |