çok güzel şiirde fon da hamenen bu dağların ceyaranı a güzel ceylan..çocukluğumdan kalma bir güzel türkü getrdi aklıma..sevgiler..

süper olmuş güzel şir ve kafkası yaşamak tşk üstat --------

Çok çok güzeldi şiirinizle beni bir kez daha onurlandırmış oldunuz, bu güzel
dizeleri yazan yüreği en derin saygılarımla kutlar Sevgiler dilerim... Benden de size
nacizane şiirimle sayfanıza renk katmak istedim umarım beğenirsiniz... Selamlar... BlueWorld

“Men men idim su olup arastan hazere aktım,
O men idim okumu yay eyleyip kafkasa attım.”

Önce bir tohumla yeşeren, ardından gül veren
Sonsuz sevgilerle bezenen çiçeğim ben
Dağlarda açan kardelen, tutkulu kokusuyla yasemen
Gündüzün güneşiyle aydınlatan, gecenin karanlığıyla ışıldayan
Sönmeyen ateşiyle kasıp kavuran ışığım ben…
Şelalelerin, ırmakların hışmıyla çağlayan, dere kenarlarına usulca sığınan,
yaprakların üzerine konan damla damlayım ben.
Rüzgarların esip de geçerken üzerine hafifçe değerek üşüten meltemim ben
Yağmurun yağışında toprakla buluşunca mis kokusuyla bulutlara dahi ulaşan, sevgi tohumuyum ben
Ben yerle gök arasında dertlerin kıyısında, derin mavilerin ışık saçan rıhtımında…
Ben kalplerin ritmiyle çarpan, dolu dizgin aşkı yaşatan, sulanmazsa yalnız burukluğunda yaşayan…
Ben Kafkasya’nın torunu toprağın kızıyım ben…