Paçaları tutuştu
Paçaları tutuştu
Hani hiç belli olmaz şimdi bir şiir yazarım bir hilkat garibesi sonra bir gün aklım eser yanını yöresini kırparım sana uçak yaparım çocuk içindeki atları tımar ederim- belki biri bir gün pes eder- ar eder denizleri dalgalandırır kanatlarına pil takıp uçururum ölü Martıları bakarsınız aklım eser yaz günü yağdırırım kırmızı kar şimdi bakalım elde ne malzeme var ooo malzemeden bol ne var demem boşuna hiç beklemeyin okuyun okumayın ama eklemeyin benim adıma hiç bir şey mesela kafiye olsun diye damdan düşer gibi- mey- deney falan da demeyin dedim bile hani aklıma eser öyle bir aşk şiiri ki evlere şenlik dizilere senaryo yo yo vazgeçtim hiç havamda değilim ba şimdi paçaları tutuştu kaçacak delik arar şiir bir sabah kalkacağım ki sabrımın mükafatını verecek Allah melekler sihirli çubuğunu değdirecek ağrılarıma ağrıyan yerlerime ki yüreğim de dahil ağrılarım geçecek ben de bir bakıma Firida’yım Kahlo’yum amatör ressam şair başka bir amacım yoktu gülümsetmek ti maksadım sizleri yaşama dair kısacık bir an Yüksel Nimet Apel 19/Mart/2014/Çarşamba/Bodrum |